ลอน นอล
จอมพล ลอน นอล (เขมร: លន់ នល់ ลน่ นล่; 13 พฤศจิกายน ค.ศ. 1913 - 17 พฤศจิกายน ค.ศ. 1985) เป็นนายทหารและนักการเมืองกัมพูชา เคยดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีกัมพูชาสองสมัย และดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีกลาโหมอีกหลายครั้ง เป็นผู้ก่อการรัฐประหารล้มอำนาจของรัฐบาลเจ้านโรดม สีหนุในปี ค.ศ. 1970 สถาปนาสาธารณรัฐเขมร และแต่งตั้งตัวเองเป็นประธานาธิบดีและประมุขแห่งรัฐ
ลอน นอลเป็นชาวกัมพูชาเชื้อสายจีน[1][2] เกิดที่จังหวัดไพรแวง เป็นบุตรชายของลอน ฮิล ข้าราชการระดับสูงของจังหวัดเสียมราฐ และจังหวัดกัมปงธม ปู่ของเขาเป็นชาวเขมรต่ำจากจังหวัดเตยนินห์ในเวียดนาม และมีย่าเป็นลูกครึ่งเขมร-จีน[3]
จบการศึกษาจากลีเซ Chasseloup-Laubat ที่เมืองไซ่ง่อน[3] , โรงเรียนนายร้อยทหารบกกัมพูชา และเริ่มทำงานกับอาณานิคมฝรั่งเศส ขณะที่ยังศึกษาอยู่ในไซ่ง่อนนั้น เขาได้เป็นเพื่อนสนิทกับเจ้าสีสุวัตถิ์ สิริมตะ, ญึก เตียวลง และเจ้าสีสุวัตถิ์ ยุทธวงศ์[4] ต่อมาลอน นอล ได้รับตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดกระแจะในปี ค.ศ. 1946 และเข้าร่วมก่อตั้งขบวนการทางการเมืองฝ่ายขวา นิยมเจ้า และเรียกร้องเอกราชจากฝรั่งเศส ร่วมกับเจ้านโรดม สีหนุ
ลอน นอล เข้าร่วมกับกองทัพกัมพูชาในปี ค.ศ. 1952 จนกระทั่งดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการทหาร รัฐมนตรีกลาโหม และรองนายกรัฐมนตรีในรัฐบาลหม่อมราชวงศ์นโรดม สีหนุ ในเวลานั้นเขาเริ่มมีความเห็นด้านนโยบายการต่างประเทศขัดแย้งกับหม่อมราชวงศ์นโรดม สีหนุ ซึ่งเอนเอียงไปทางจีนแผ่นดินใหญ่ และเวียดนามเหนือ ส่วนลอน นอลนั้นสนับสนุนสหรัฐอเมริกา
ลอน นอลดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีกัมพูชาสมัยแรกหลังการเลือกตั้งทั่วไปในปี ค.ศ. 1966 และสมัยที่สองในปี ค.ศ. 1969 ต่อมาได้ร่วมกับเจ้าสีสุวัตถิ์ สิริมตะ และเซิง งอกทัญ ก่อการรัฐประหารล้มอำนาจของสีหนุ เพื่อสถาปนาระบอบสาธารณรัฐ [5] พร้อมกับได้รับการเลือกในที่ประชุมรัฐสภาให้ดำรงตำแหน่งผู้นำแห่งรัฐ ในขณะที่เจ้านโรดม สีหนุ ได้ประกาศตั้งรัฐบาลราชอาณาจักรกัมพูชาพลัดถิ่นขึ้นที่กรุงปักกิ่ง สาธารณรัฐประชาชนจีน [6]
ลอน นอลได้สถาปนาสาธารณรัฐเขมรขึ้นปกครองกัมพูชาระหว่างปี 1970 ถึง 1976 ในขณะนั้นได้เกิดสงครามกลางเมืองกับเขมรแดง ลอน นอลตกเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ และลี้ภัยไปอยู่อินโดนีเซีย ก่อนจะย้ายไปอาศัยในสหรัฐอเมริกา ในช่วงบั้นปลายชีวิตเขามีปัญหาเรื่องสุขภาพ และเสียชีวิตเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน ค.ศ. 1985 ที่แคลิฟอร์เนีย
เครื่องอิสริยาภรณ์[แก้]
เครื่องอิสริยาภรณ์เขมร[แก้]
- เครื่องอิสริยยศพระราชาณาจักรกัมพูชา ชั้นมหาเสรีวัฒน์
- เหรียญพระนโรดม สีหนุ
- เครื่องราชอิสริยาภรณ์โสวาธารา ชั้นมหาเสรีวัฒน์
- เครื่องอิสริยยศมุนีสาราภัณฑ์ ชั้นมหาเสนา
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Marks, Paul (2000). "China's Cambodia Strategy". Parameters (Autumn 2000): 92–108. ISSN 0031-1723. สืบค้นเมื่อ 2010-04-24.
- ↑ Hersh, Seymour M. (1983). The Price of Power: Kissinger in the Nixon White House. Summit Books. Back Matter. ISBN 0-671-44760-2.
- ↑ 3.0 3.1 ธิบดี บัวคำศรี. ชุด "อาเซียน" ในมิติประวัติศาสตร์ ประวัติศาสตร์กัมพูชา. กรุงเทพฯ:เมืองโบราณ. 2555, หน้า 77
- ↑ Justin J. Corfield. Khmers Stand Up ! : A History of the Cambodian Government 1970-1975, p 19
- ↑ Revisiting Lon Nol’s Cambodia The Phnom Penh Post, Sebastian Strangio, 18 March 2010
- ↑ The Coup: Opportunities for Nixon and the Khmer Rouge
ก่อนหน้า | ลอน นอล | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
เจ้านโรดม กานตล | นายกรัฐมนตรีกัมพูชา (1966 – 1967) |
ซอน ซาน | ||
แปน นุต | นายกรัฐมนตรีกัมพูชา (1969 - 1972) |
หม่อมราชวงศ์สีสุวัตถิ์ สิริมตะ | ||
เจง เฮง (ประมุขแห่งรัฐ) |
ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐเขมร (1972 - 1975) |
เซากัม คอย (ประมุขแห่งรัฐ) |