ง

 style|รูปพยัญชนะ

| ก | ข | ฃ | ค | ฅ | ฆ | ง | จ | ฉ | ช | ซ | ฌ | ญ | ฎ | ฏ | ฐ | ฑ | ฒ | ณ | ด | ต | ถ | ท | ธ | น | บ | ป | ผ | ฝ | พ | ฟ | ภ | ม | ย | ร | ล | ว | ศ | ษ | ส | ห | ฬ | อ | ฮ |ะ |–ั |า |–ํ |–ิ |' |"- |–ุ |–ู |เ |โ |ใ |ไ |–็ |–่ |–้ |–๊ |–๋ |–์ |–๎ |–ฺ |ๆ |๏ |๚ |๛ |┼ ง เป็นพยัญชนะตัวที่ 7 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก ฆ และก่อนหน้า จ จัดอยู่ในกลุ่มอักษรต่ำในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า "ง งู"

อักษร "ง" ตรงกับตัวเทวนาครี "ङ" ในภาษาไทยกลางและภาษาฮินดีเป็นได้ทั้งพยัญชนะต้นและพยัญชนะตัวสะกดเสียงนาสิกเพดานอ่อน [ŋ] ส่วนในภาษาไทยใต้เป็นเสียงเสียงเสียดแทรกเพดานแข็งกับเพดานอ่อนไม่ก้อง [ɧ]

ดูเพิ่ม

• เสียงนาสิก เพดานอ่อน