ตำบลบ้านกลาง (อำเภอปะนาเระ)

พิกัด: 6°50′14.0″N 101°30′04.0″E / 6.837222°N 101.501111°E / 6.837222; 101.501111
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตำบลบ้านกลาง
การถอดเสียงอักษรโรมัน
 • อักษรโรมันTambon Ban Klang
ทุ่งนาในตำบลบ้านกลาง
ทุ่งนาในตำบลบ้านกลาง
ประเทศไทย
จังหวัดปัตตานี
อำเภอปะนาเระ
พื้นที่
 • ทั้งหมด21.02 ตร.กม. (8.12 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2566)[1]
 • ทั้งหมด8,335 คน
 • ความหนาแน่น396.52 คน/ตร.กม. (1,027.0 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์ 94130
รหัสภูมิศาสตร์940409
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย
องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านกลาง
อบต.บ้านกลางตั้งอยู่ในจังหวัดปัตตานี
อบต.บ้านกลาง
อบต.บ้านกลาง
ที่ตั้งที่ทำการองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านกลาง
พิกัด: 6°50′14.0″N 101°30′04.0″E / 6.837222°N 101.501111°E / 6.837222; 101.501111
ประเทศ ไทย
จังหวัดปัตตานี
อำเภอปะนาเระ
พื้นที่
 • ทั้งหมด21.02 ตร.กม. (8.12 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2566)
 • ทั้งหมด8,335 คน
 • ความหนาแน่น396.52 คน/ตร.กม. (1,027.0 คน/ตร.ไมล์)
รหัส อปท.06940402
ที่อยู่ที่ทำการหมู่ที่ 4 ตำบลบ้านกลาง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี 94130
เว็บไซต์www.ptn-banklang.go.th
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

บ้านกลาง เป็นตำบลของอำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี มีพื้นที่ 21.02 ตารางกิโลเมตร (คิดเป็น 13,137.5 ไร่) และมีเขตการปกครองทั้งหมด 9 หมู่บ้าน

ที่ตั้งและอาณาเขต[แก้]

ตำบลบ้านกลางมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังนี้[2]

  • ทิศเหนือ ติดต่อกับอ่าวไทย
  • ทิศตะวันออก ติดต่อกับตำบลบ้านน้ำบ่อ
  • ทิศใต้ ติดต่อกับตำบลพ่อมิ่ง ตำบลคอกกระบือและตำบลบ้านนอก
  • ทิศตะวันตก ติดต่อกับตำบลท่าข้ามและตำบลปะนาเระ

ประวัติ[แก้]

บ้านกลาง เป็นหมู่บ้านของคนไทยที่นับถือศาสนาพุทธอาศัยอยู่เป็นส่วนใหญ่ โดยมีชุมชนวัดเทพนิมิตรหรือวัดบ้านกลางสร้างขึ้นตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา โดยดูจากสถาปัตยกรรมและลวดลายศิลปะ บ้างก็ว่าเป็นวัดที่สร้างขึ้นในช่วงต้นของกรุงรัตนโกสินทร์ราว พ.ศ. 2406 เป็นวัดเก่าที่มีมาเมื่อใดไม่ปรากฏหลักฐานชัดเจน แต่มีชื่อปรากฏในประวัติวัดศรีสุดาจันทร์ว่า "วัดเทพนิมิต" หรือ "วัดบ้านกลาง" นั้นตั้งอยู่ไม่ไกลกัน มีชาวไทยมุสลิมตั้งบ้านเรือนอยู่โดยรอบวัดพระสงฆ์ที่จำพรรษาอยู่ที่วัดเทพนิมิตไม่สะดวกในการดำรงชีพ จึงได้ออกมาสร้างวัดศรีสุดาจันทร์ขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ. 2442 และมีคนไทยที่นับถือศาสนาอิสลามสร้างบ้านเรือนอยู่โดยรอบ จึงเรียกว่า บ้านกลาง[3]

พ.ศ. 2490 ทางราชการได้แยกพื้นที่หมู่บ้านด้านทิศใต้ของตำบลบ้านกลาง ได้แก่ หมู่ 8 บ้านใหญ่, หมู่ 9 บ้านหัวนอน, หมู่ 7 บ้านปากช่อง และหมู่ 6 บ้านมะรวด รวม 4 หมู่บ้าน ตั้งขึ้นเป็น ตำบลคอกกระบือ[4] โดยตั้งเป็นหมู่ที่ 1–4 ตำบลคอกกระบือ ตามลำดับ

การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]

การปกครองท้องที่[แก้]

ตำบลบ้านกลางแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 9 หมู่บ้าน ได้แก่

หมู่ 1 บ้านบางมะรวด (Ban Bang Maruat)
หมู่ 2 บ้านท่าชะเมา (Ban Tha Chamao)
หมู่ 3 บ้านหัวเขาแก้ว (Ban Hua Khao Kaeo)
หมู่ 4 บ้านป่ากะพ้อ (Ban Pa Kapo)
หมู่ 5 บ้านกลาง (Ban Klang)
หมู่ 6 บ้านบ่ออิฐ (Ban Bo It)
หมู่ 7 บ้านไสพญา (Ban Sai Phaya)
หมู่ 8 บ้านแหลมแป้ง (Ban Laem Paeng)
หมู่ 9 บ้านบนดอน (Ban Bon Don)

การปกครองส่วนท้องถิ่น[แก้]

ท้องที่ตำบลบ้านกลางมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เพียงแห่งเดียว คือ องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านกลาง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบ้านกลางทั้งหมด ซึ่งเป็นสภาตำบลบ้านกลาง ที่จัดตั้งขึ้นใน พ.ศ. 2517[5]

ใน พ.ศ. 2538 สภาตำบลบ้านกลางมี 9 หมู่บ้าน พื้นที่ 21.02 ตารางกิโลเมตร ประชากร 6,432 คน และ 1,042 ครัวเรือน[6] พ.ศ. 2539 กระทรวงมหาดไทยจึงพิจารณาให้สภาตำบลบ้านกลางอยู่ในเงื่อนไขที่จะจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลได้ จึงได้รับการจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านกลางใน พ.ศ. 2540[7]

ประชากร[แก้]

พื้นที่ตำบลบ้านกลางประกอบด้วยหมู่บ้านทั้งสิ้นจำนวน 9 หมู่บ้าน มีจำนวนประชากร 8,335 คน แบ่งเป็นชาย 4,142 คน หญิง 4,193 คน (เดือนธันวาคม 2566)[8] เป็นตำบลที่มีจำนวนประชากรมากเป็นลำดับที่ 2 ในอำเภอปะนาเระ

      หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
      หมายถึงจำนวนประชากรได้คงเดิมเมื่อเทียบกับปีก่อน
      หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน

* พ.ศ. 2558 มีการรวมผู้ที่ไม่ได้สัญชาติไทยในทะเบียนราษฎร ส่งผลให้ข้อมูลจำนวนประชากรปีดังกล่าวเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก

หมู่บ้าน พ.ศ. 2566[9] พ.ศ. 2565[10] พ.ศ. 2564[11] พ.ศ. 2563[12] พ.ศ. 2562[13] พ.ศ. 2561[14] พ.ศ. 2560[15]
บางมะรวด 2,399 2,393 2,364 2,353 2,292 2,259 2,236
แหลมแป้ง 1,581 1,554 1,525 1,510 1,505 1,502 1,432
กลาง 955 967 975 959 940 940 948
ท่าชะเมา 869 862 845 827 813 793 793
ไสพญา 769 765 769 769 761 763 757
ป่ากะพ้อ 528 539 533 525 504 497 486
บ่ออิฐ 524 525 513 521 511 514 515
หัวเขาแก้ว 508 509 499 490 475 467 463
บนดอน 202 197 203 200 203 204 198
รวม 8,335 8,311 8,226 8,154 8,004 7,939 7,828

อ้างอิง[แก้]

  1. ประชากรในเขตตำบลบ้านกลาง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี เดือนธันวาคม พ.ศ. 2566 โดยกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
  2. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การกำหนดเขตตำบลในท้องที่อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 115 (ตอนพิเศษ 23 ง): 94–117. วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2542
  3. ฐานข้อมูลการท่องเที่ยว 5 จังหวัดชายแดนใต้ ข้อมูลตำบลบ้านกลาง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี (ประวัติความเป็นมา) สืบค้นเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2567
  4. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งตำบลในจังหวัดต่าง ๆ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 64 (26 ง): 1114–1433. วันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2490
  5. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การจัดตั้งสภาตำบลตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๒๖ ลงวันที่ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๑๕" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 91 (87 ง): (ฉบับพิเศษ) 1–45. วันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2517
  6. ประชากรรายตำบลในประเทศไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2538 (เขตตำบลบ้านกลาง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี) สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2567
  7. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (ตอนพิเศษ 52 ง): 1–365. วันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2539
  8. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [1] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
  9. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [2] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
  10. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2563." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [3] 2564. สืบค้น 18 มีนาคม 2564.
  11. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [4] 2563. สืบค้น 10 มกราคม 2563.
  12. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2561." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/036/T_0032.PDF 2562. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2562.
  13. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/E/041/22.PDF 2561. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2561.
  14. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2559." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat59.htm 2560. สืบค้น 3 มีนาคม 2560.
  15. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2558." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat58.htm 2558. สืบค้น 16 กุมภาพันธ์ 2559.