ตำบลบ้านกลาง (อำเภอปะนาเระ)
ตำบลบ้านกลาง | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Tambon Ban Klang |
ทุ่งนาในตำบลบ้านกลาง | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | ปัตตานี |
อำเภอ | ปะนาเระ |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 21.02 ตร.กม. (8.12 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2566)[1] | |
• ทั้งหมด | 8,335 คน |
• ความหนาแน่น | 396.52 คน/ตร.กม. (1,027.0 คน/ตร.ไมล์) |
รหัสไปรษณีย์ | 94130 |
รหัสภูมิศาสตร์ | 940409 |
องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านกลาง | |
---|---|
พิกัด: 6°50′14.0″N 101°30′04.0″E / 6.837222°N 101.501111°E | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | ปัตตานี |
อำเภอ | ปะนาเระ |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 21.02 ตร.กม. (8.12 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2566) | |
• ทั้งหมด | 8,335 คน |
• ความหนาแน่น | 396.52 คน/ตร.กม. (1,027.0 คน/ตร.ไมล์) |
รหัส อปท. | 06940402 |
ที่อยู่ที่ทำการ | หมู่ที่ 4 ตำบลบ้านกลาง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี 94130 |
เว็บไซต์ | www |
บ้านกลาง เป็นตำบลของอำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี มีพื้นที่ 21.02 ตารางกิโลเมตร (คิดเป็น 13,137.5 ไร่) และมีเขตการปกครองทั้งหมด 9 หมู่บ้าน
ที่ตั้งและอาณาเขต[แก้]
ตำบลบ้านกลางมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังนี้[2]
- ทิศเหนือ ติดต่อกับอ่าวไทย
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับตำบลบ้านน้ำบ่อ
- ทิศใต้ ติดต่อกับตำบลพ่อมิ่ง ตำบลคอกกระบือและตำบลบ้านนอก
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับตำบลท่าข้ามและตำบลปะนาเระ
ประวัติ[แก้]
บ้านกลาง เป็นหมู่บ้านของคนไทยที่นับถือศาสนาพุทธอาศัยอยู่เป็นส่วนใหญ่ โดยมีชุมชนวัดเทพนิมิตรหรือวัดบ้านกลางสร้างขึ้นตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา โดยดูจากสถาปัตยกรรมและลวดลายศิลปะ บ้างก็ว่าเป็นวัดที่สร้างขึ้นในช่วงต้นของกรุงรัตนโกสินทร์ราว พ.ศ. 2406 เป็นวัดเก่าที่มีมาเมื่อใดไม่ปรากฏหลักฐานชัดเจน แต่มีชื่อปรากฏในประวัติวัดศรีสุดาจันทร์ว่า "วัดเทพนิมิต" หรือ "วัดบ้านกลาง" นั้นตั้งอยู่ไม่ไกลกัน มีชาวไทยมุสลิมตั้งบ้านเรือนอยู่โดยรอบวัดพระสงฆ์ที่จำพรรษาอยู่ที่วัดเทพนิมิตไม่สะดวกในการดำรงชีพ จึงได้ออกมาสร้างวัดศรีสุดาจันทร์ขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ. 2442 และมีคนไทยที่นับถือศาสนาอิสลามสร้างบ้านเรือนอยู่โดยรอบ จึงเรียกว่า บ้านกลาง[3]
พ.ศ. 2490 ทางราชการได้แยกพื้นที่หมู่บ้านด้านทิศใต้ของตำบลบ้านกลาง ได้แก่ หมู่ 8 บ้านใหญ่, หมู่ 9 บ้านหัวนอน, หมู่ 7 บ้านปากช่อง และหมู่ 6 บ้านมะรวด รวม 4 หมู่บ้าน ตั้งขึ้นเป็น ตำบลคอกกระบือ[4] โดยตั้งเป็นหมู่ที่ 1–4 ตำบลคอกกระบือ ตามลำดับ
การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]
การปกครองท้องที่[แก้]
ตำบลบ้านกลางแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 9 หมู่บ้าน ได้แก่
หมู่ 1 | บ้านบางมะรวด | (Ban Bang Maruat) | ||||
หมู่ 2 | บ้านท่าชะเมา | (Ban Tha Chamao) | ||||
หมู่ 3 | บ้านหัวเขาแก้ว | (Ban Hua Khao Kaeo) | ||||
หมู่ 4 | บ้านป่ากะพ้อ | (Ban Pa Kapo) | ||||
หมู่ 5 | บ้านกลาง | (Ban Klang) | ||||
หมู่ 6 | บ้านบ่ออิฐ | (Ban Bo It) | ||||
หมู่ 7 | บ้านไสพญา | (Ban Sai Phaya) | ||||
หมู่ 8 | บ้านแหลมแป้ง | (Ban Laem Paeng) | ||||
หมู่ 9 | บ้านบนดอน | (Ban Bon Don) |
การปกครองส่วนท้องถิ่น[แก้]
ท้องที่ตำบลบ้านกลางมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เพียงแห่งเดียว คือ องค์การบริหารส่วนตำบลบ้านกลาง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบ้านกลางทั้งหมด ซึ่งเป็นสภาตำบลบ้านกลาง ที่จัดตั้งขึ้นใน พ.ศ. 2517[5]
ใน พ.ศ. 2538 สภาตำบลบ้านกลางมี 9 หมู่บ้าน พื้นที่ 21.02 ตารางกิโลเมตร ประชากร 6,432 คน และ 1,042 ครัวเรือน[6] พ.ศ. 2539 กระทรวงมหาดไทยจึงพิจารณาให้สภาตำบลบ้านกลางอยู่ในเงื่อนไขที่จะจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลได้ จึงได้รับการจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านกลางใน พ.ศ. 2540[7]
ประชากร[แก้]
พื้นที่ตำบลบ้านกลางประกอบด้วยหมู่บ้านทั้งสิ้นจำนวน 9 หมู่บ้าน มีจำนวนประชากร 8,335 คน แบ่งเป็นชาย 4,142 คน หญิง 4,193 คน (เดือนธันวาคม 2566)[8] เป็นตำบลที่มีจำนวนประชากรมากเป็นลำดับที่ 2 ในอำเภอปะนาเระ
- หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้คงเดิมเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน
* พ.ศ. 2558 มีการรวมผู้ที่ไม่ได้สัญชาติไทยในทะเบียนราษฎร ส่งผลให้ข้อมูลจำนวนประชากรปีดังกล่าวเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก
หมู่บ้าน | พ.ศ. 2566[9] | พ.ศ. 2565[10] | พ.ศ. 2564[11] | พ.ศ. 2563[12] | พ.ศ. 2562[13] | พ.ศ. 2561[14] | พ.ศ. 2560[15] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
บางมะรวด | 2,399 | 2,393 | 2,364 | 2,353 | 2,292 | 2,259 | 2,236 |
แหลมแป้ง | 1,581 | 1,554 | 1,525 | 1,510 | 1,505 | 1,502 | 1,432 |
กลาง | 955 | 967 | 975 | 959 | 940 | 940 | 948 |
ท่าชะเมา | 869 | 862 | 845 | 827 | 813 | 793 | 793 |
ไสพญา | 769 | 765 | 769 | 769 | 761 | 763 | 757 |
ป่ากะพ้อ | 528 | 539 | 533 | 525 | 504 | 497 | 486 |
บ่ออิฐ | 524 | 525 | 513 | 521 | 511 | 514 | 515 |
หัวเขาแก้ว | 508 | 509 | 499 | 490 | 475 | 467 | 463 |
บนดอน | 202 | 197 | 203 | 200 | 203 | 204 | 198 |
รวม | 8,335 | 8,311 | 8,226 | 8,154 | 8,004 | 7,939 | 7,828 |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ประชากรในเขตตำบลบ้านกลาง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี เดือนธันวาคม พ.ศ. 2566 โดยกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การกำหนดเขตตำบลในท้องที่อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 115 (ตอนพิเศษ 23 ง): 94–117. วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2542
- ↑ ฐานข้อมูลการท่องเที่ยว 5 จังหวัดชายแดนใต้ ข้อมูลตำบลบ้านกลาง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี (ประวัติความเป็นมา) สืบค้นเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2567
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งตำบลในจังหวัดต่าง ๆ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 64 (26 ง): 1114–1433. วันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2490
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การจัดตั้งสภาตำบลตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๒๖ ลงวันที่ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๑๕" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 91 (87 ง): (ฉบับพิเศษ) 1–45. วันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2517
- ↑ ประชากรรายตำบลในประเทศไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2538 (เขตตำบลบ้านกลาง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี) สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2567
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (ตอนพิเศษ 52 ง): 1–365. วันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2539
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [1] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [2] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2563." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [3] 2564. สืบค้น 18 มีนาคม 2564.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [4] 2563. สืบค้น 10 มกราคม 2563.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2561." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/036/T_0032.PDF 2562. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2562.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/E/041/22.PDF 2561. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2561.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2559." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat59.htm 2560. สืบค้น 3 มีนาคม 2560.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2558." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat58.htm 2558. สืบค้น 16 กุมภาพันธ์ 2559.