ตู สามุต
ตู สามุต | |
|---|---|
 | |
| ประธานาธิบดีกัมพูชา | |
| ดำรงตำแหน่ง 29 กันยายน พ.ศ. 2519 – 3 มกราคม พ.ศ. 2524 | |
| นายกรัฐมนตรี | ฮู ยวน |
| รองประธานาธิบดี | เซิน หง็อก มิญ |
| ผู้นำ | ตัวเอง (ประธานพรรค) |
| ก่อนหน้า | ตัวเอง (ในฐานะประธานคณะรัฐมนตรีฯ) |
| ถัดไป | เขียว สัมพัน |
| ประธานคณะรัฐมนตรีปฏิวัติแห่งชาติกัมพูชา | |
| ดำรงตำแหน่ง 17 เมษายน พ.ศ. 2518 – 29 กันยายน พ.ศ. 2519 | |
| ก่อนหน้า | สถาปนาตำแหน่ง |
| ถัดไป | ยกเลิกตำแหน่ง (ตัวเอง ในฐานะประธานาธิบดี) |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมกัมพูชา | |
| ดำรงตำแหน่ง 17 เมษายน พ.ศ. 2518 – 26 มิถุนายน พ.ศ. 2523 | |
| ก่อนหน้า | ไม่มี |
| ถัดไป | ซาลต ซอ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 26 กันยายน พ.ศ. 2458 กำปงโสม กัมพูชาในอารักขาของฝรั่งเศส |
| เสียชีวิต | 3 มกราคม พ.ศ. 2524 (65 ปี) พนมเปญ สาธารณรัฐประชาธิปไตยกัมพูชา |
| พรรคการเมือง | พรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา |
| ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
| รับใช้ |  กัมพูชา |
| ยศ |  จอมพล |
| สงคราม/การสู้รบ | |
จอมพล ตู สามุต (เขมร: ទូ សាមុត) เป็นนายทหารและนักการเมืองชาวกัมพูชาที่นิยมคอมมิวนิสต์ เกิดประมาณ พ.ศ. 2458 ที่เมืองกำปงโสม ในยุคที่กัมพูชายังอยู่ภายใต้ฝรั่งเศส โดยพ่อเป็นนายทหารชาวกัมพูชาประจำกองทัพฝรั่งเศส เป็นหนึ่งในสมาชิกร่วมก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา เคยดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีของสาธารณรัฐประชาธิปไตยกัมพูชา ประธานคณะรัฐมนตรีปฏิวัติแห่งชาติกัมพูชา และ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมของกัมพูชา
ความร่วมมือกับขบวนการต่อต้าน[แก้]
สามุตเป็นชาวแขมร์กรอมในเวียดนามใต้และบวชเป็นพระภิกษุ ในพ.ศ. 2488 ได้เป็นอาจารย์สอนภาษาบาลีที่วัดอุณาโลมในพนมเปญ ซึ่งเป็นช่วงที่สหรัฐส่งเครื่องบินมาทิ้งระเบิดโจมตีกองทัพญี่ปุ่นทำให้มีคนตายมาก สามุตได้หนีออกไปสู่ชนบท ไปยังเวียดนามและเข้าร่วมกับเวียดมิญในที่สุด[1]
สามุตเข้าร่วมกับพรรคปฏิวัติประชาชนเขมรซึ่งต่อมาจะกลายเป็นพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชาโดยร่วมมือกับเซิง งอกมิญหรืออาจารย์เมียน เขายังเป็นผู้นำสมาคมเขมรอิสระซึ่งเป็นองค์กรฝ่ายซ้ายขนาดใหญ่ที่แยกตัวมาจากเขมรอิสระ นอกจากนั้น ยังมีการจัดตั้งรัฐบาลของฝ่ายต่อต้าน สามุตได้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย
ตำแหน่งในพรรค[แก้]
ในฐานะที่เป็นหัวหน้าองค์กรในเมืองของพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชาที่เวียดนามให้การสนับสนุน สามุตเป็นที่นิยมในหมู่พระภิกษุ พรรคคอมมิวนิสต์ในเมืองเป็นภาพตรงข้ามกับกลุ่มในชนบทของเซียว เฮง นโยบายของเขาจัดว่าเป็นกลาง สนับสนุนการมีอยู่ของพระมหากษัตริย์และสนับสนุนเวียดนามเหนือในการรวมเวียดนาม กลุ่มของพล พตซึ่งเป็นอดีตนักศึกษาปารีสได้เข้าร่วมกับฝ่ายของสามุต
กลุ่มชนบทของเซียวเฮงถูกปราบปรามโดยฝ่ายของพระสีหนุตั้งแต่ พ.ศ. 2502 พรรคได้ประชุมลับที่สถานีรถไฟในกรุงพนมเปญเมื่อ พ.ศ. 2503 สามุตซึ่งมีนโยบายร่วมมือกับสีหนุได้เป็นเลขาธิการทั่วไป พล พตเป็นผู้นำลำดับที่สามรองจากสามุตและนวน เจีย[2]
เสียชีวิต[แก้]
สามุตหายตัวไปอย่างลึกลับในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2505 ส่วนใหญ่เชื่อว่าสามุตถูกสังหารโดยตำรวจลับของสีหนุ แต่ก็มีผู้สงสัยว่าเกิดจากการจัดการของพล พตที่ต้องการตำแหน่งสูงขึ้นในพรรค พล พตออกมาปฏิเสธข้อหานี้และกล่าวว่าสามุตซึ่งออกจากบ้านไปซื้อยาให้เด็กที่ป่วยถูกจับโดยคนของลน นลและถูกสังหารในที่สุด."[3] นักประวัติศาสตร์ เบน เคียร์แนนกล่าวว่าเขาพบหลักฐานว่าพล พตมีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของสามุต ในรายงานเกี่ยวกับการกำจัดศัตรูภายใน พบว่า สมเจีย เลขาธิการใหญ่ของจังหวัดกันดาลเป็นผู้ฆ่าสามุต จากนั้นสมเจียถูกกลุ่มของพล พตฆ่าใน พ.ศ. 2505.[4]
หลังการเสียชีวิตของสามุต พล พตขึ้นเป็นผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์ใน พ.ศ. 2506 และตัดความสัมพันธ์กับพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนาม หันไปรับความช่วยเหลือจากจีนแทน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Dommen, A. The Indochinese experience of the French and the Americans, Indiana University Press, 2001, p.63
- ↑ Ross, R. (ed) The KPRP Second Congress in Cambodia: A Country Study, Washington: GPO for the Library of Congress, 1987
- ↑ Thayer, N. Day of Reckoning เก็บถาวร 2009-09-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, accessed 26-05/09
- ↑ Kiernan, p.241
- Kiernan, B. How Pol Pot Came to Power. London: Verso, 1985