ภาษาโปนเปย์
| โปนเปย์ | |
|---|---|
| Mahsen en Pohnpei [honorific] Lokaiahn Pohnpei [common] | |
| ประเทศที่มีการพูด | ไมโครนีเซีย |
| ภูมิภาค | โปนเปย์ |
| จำนวนผู้พูด | 29,000 (2001)[1] |
| ตระกูลภาษา | ออสโตรนีเซียน
|
| ภาษาถิ่น | |
| ระบบการเขียน | อักษรละติน |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-2 | pon |
| ISO 639-3 | pon |
ภาษาโปนเปย์ เป็นหนึ่งในกลุ่มภาษาไมโครนีเซีย ใช้กันมากบนเกาะโปนเปย์ในหมู่เกาะแคโรไลน์ ผู้พูดภาษาโปนเปย์เป็นภาษาแม่ส่วนมากอาศัยอยู่ในโปนเปย์และอะทอลล์รอบนอก มีจำนวนประมาณ 30,000 คน นอกจากนี้ยังพบผู้พูดประมาณ 10,000–15,000 คน ในแผ่นดินใหญ่สหรัฐ รัฐฮาวายและเกาะกวม ภาษาโปนเปย์เป็นภาษาที่มีผู้พูดเป็นภาษาแม่มากที่สุดเป็นอันดับสองของสหพันธรัฐไมโครนีเซีย[2] ลักษณะเด่นของภาษาโปนเปย์คือเป็น "ภาษาสูง" กล่าวคือมีการใช้คำศัพท์เฉพาะสำหรับการพูดกับบุคคลที่มีศักดิ์สูง[2]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ โปนเปย์ ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
- ↑ 2.0 2.1 Dalby, Andrew (2004). Dictionary Of Languages, The Definitive Reference To More Than 400 Languages. Bloomsbury Pub Ltd. ISBN 978-0231115698. สืบค้นเมื่อ 2012-01-09.