ชุดตัวอักษรซอกเดีย

ชุดตัวอักษรซอกเดีย
ชนิด	อักษรไร้สระ
ช่วงยุค	ยุคโบราณตอนปลาย
ทิศทาง	Vertical or horizontal, top-to-bottom
ภาษาพูด	ภาษาซอกเดีย
อักษรที่เกี่ยวข้อง
ระบบแม่	ฟินิเชีย แอราเมอิก ซีรีแอก ชุดตัวอักษรซอกเดีย
ระบบลูก	อักษรมองโกเลีย อักษรออร์คอน อักษรแมนจู อักษรอุยกูร์

ชุดตัวอักษรซอกเดีย พัฒนามาจากชุดตัวอักษรแอราเมอิก เริ่มใช้ครั้งแรกราว พ.ศ. 900 และใช้อย่างแพร่หลายเมื่อประมาณ พ.ศ. 1500 รูปแบบแรกของอักษร ใช้เขียนจดหมายและจารึก รูปแบบตัวโค้งของอักษรนี้ ใช้ในเอกสารทางวิชาการ เอกสารของราชสำนัก และคัมภีร์ทางพุทธศาสนา อักษรนี้เลิกใช้เมื่อราว พ.ศ. 1800 เขียนในแนวนอนจากขวาไปซ้าย หรือ ซ้ายไปขวาในแนวตั้ง รูปแบบดั้งเดิมไม่มีการเปลี่ยนรูปอักษรเมื่อเชื่อมต่อ แต่จะพบการเชื่อมต่อในอักษรยุคหลัง

ใช้เขียน

• ภาษาซอกเดีย ซึ่งเป็นภาษากลุ่มอิหร่านกลาง ที่ตายแล้ว เคยใช้พูดในบริเวณซอกเดียนา ซึ่งได้แก่ ซินเจียง (ประเทศจีน) อุซเบกิสถาน ทาจิกิสถาน และปากีสถาน คาดว่าภาษายักโนบี ที่ใช้พูดในทาจิกิสถานปัจจุบัน เป็นรูปแบบที่สืบทอดมาจากภาษาซอกเดีย

อ้างอิง

• รูปและการออกเสียงของอักษรซอกเดีย (อังกฤษ)