จักรพรรดินีเซี่ยวเจินฉุน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เซี่ยวเจินฉุนหวงโฮ่ว
ไท่หวงไท่โฮ่ว
ดำรงพระยศค.ศ. 1505 - ค.ศ. 1518
หวงโฮ่ว
ดำรงพระยศค.ศ. 1464 - ค.ศ. 1487
พระราชสมภพค.ศ.1440/1450
สวรรคตค.ศ.1518
รัชศกหงอู่ปีที่ 15
(78/68 พรรษา)
นครซุ่นเทียน
มหาจักรวรรดิหมิง
ฝังพระศพสุสานหลวงหมิงเหมา
คู่อภิเษกเซี่ยนจงฉุนหวงตี้จูเจี้ยนเซิน
พระนามเต็ม
พระมรณนาม
"แบบสั้น"
เซี่ยวเจินฉุนหวงโฮ่ว
孝貞純皇后
"แบบยาว"
เซี่ยวเจินจวงอี้กงจิ้งเหรินฉือชินเทียนฝู่เชิ่งฉุนหวงโฮ่ว
孝貞莊懿恭靖仁慈欽天輔聖純皇后
ราชวงศ์ราชวงศ์หมิง
พระบิดาหวังเจิ้น (王鎮)

จักรพรรดินีเซี่ยวเจินฉุน (จีน: 孝貞純皇后; พินอิน: Xiào zhēnchún huánghòu) หรือ หวังหวงโฮ่ว (จีน: 王皇后; พินอิน: Wáng huánghòu; ค.ศ. 1440 หรือ 1450 - ค.ศ. 1518) เป็นจักรพรรดินีพระองค์ที่ 2 ในจักรพรรดิเฉิงฮว่า แห่งราชวงศ์หมิง

พระองค์เป็นพระวิมาดาในจักรพรรดิหมิงเซี่ยวจง เป็นสมเด็จพระอัยยิกาเจ้า ฝ่ายพระราชชนกนาถในจักรพรรดิเจิ้งเต๋อ

พระราชประวัติ[แก้]

พระชนม์ชีพ[แก้]

จักรพรรดินีเซี่ยวเจินฉุน ไม่มีบันทึกถึงพระนามเดิม พระองค์เสด็จพระราชสมภพในตระกูลหวัง เมื่อ ค.ศ.1440 หรือ ค.ศ.1450 เป็นพระราชธิดาของหวังเจิ้น ต่อมาเมื่อทรงเจริญพระชนมพรรษาขึ้น ได้เข้ารับราชการเป็นพระภรรยาเจ้าในจักรพรรดิหมิงเซี่ยนจง เมื่อครั้งยังเป็นหวงไท่จื่อ

รัชศกเทียนชุ่นปีที่ 8 (ค.ศ. 1464) ในเดือน 7 จักรพรรดิหมิงเซี่ยนจงสถาปนาพระอัครมเหสีอู๋ เป็นจักรพรรดินี หนึ่งเดือนต่อมา จักรพรรดิหมิงเซี่ยนจงมีพระราชโองการให้ จักรพรรดินีอู๋ พ้นจากฐานันดรศักดิ์ และสถาปนาพระมเหสีหวังเป็นพระอัครมเหสี

เมื่อจักรพรรดิหมิงเซี่ยวจงเสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติเป็นจักรพรรดิ รัชกาลที่ 9 ทรงยึดถือความกตัญญูกตเวทีที่มีต่อจักรพรรดินีหวัง ในฐานะพระวิมาดา จึงสถาปนา "จักรพรรดินีหวัง" เป็น "หวงไท่โฮ่ว"

เมื่อจักรพรรดิหมิงอู่จงเสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติเป็นจักรพรรดิ รัชกาลที่ 10 มีพระบรมราชโองการ โปรดเกล้าสถาปนา "หวังหวงไท่โฮ่ว" เป็น "ไท่หวงไท่โฮ่ว"

รัชศกเจิ้งเต๋อปีที่ 5 (ค.ศ. 1510) ในเดือน 12 จักรพรรดิหมิงอู่จงเฉลิมพระนามาภิไธย "หวังหวงไท่โฮ่ว" ตามประกาศว่า "ฉือเชิ่งคังโซ่วไท่หวงไท่โฮ่ว (慈圣康寿太皇太后)"

เสด็จสวรรคต[แก้]

รัชศกเจิ้งเต๋อปีที่ 13 (ค.ศ. 1518) ในเดือน 2 ฉือเชิ่งไท่หวงไท่โฮ่วเสด็จสวรรคต สิริพระชนมพรรษา 60 พรรษา ตามบันทึก หีบพระบรมศพได้ประดิษฐานไว้ในสุสานหลวงหมิงเหมา และจักรพรรดิหมิงอู่จงเฉลิมพระสมัญญานาม "ฉือเชิ่งไท่หวงไท่โฮ่ว" ตามประกาศว่า "เซี่ยวเจินจวงอี้กงจิ้งเหรินฉือชินเทียนฝู่เชิ่งฉุนหวงโฮ่ว (孝貞莊懿恭靖仁慈欽天輔聖純皇后)"

พระราชจริยวัตร[แก้]

เมื่อครั้งดำรงพระราชอิสริยยศเป็นจักรพรรดินี พระองค์ทรงมีพระราชจริยวัตร ที่เรียบง่าย ระมัดระวังการประพฤติปฏิบัติ ทำให้จักรพรรดิหมิงเซี่ยนจง ไม่สามารถหาเหตุผล เพื่อถอดถอนพระองค์จากพระราชอิสริยยศจักรพรรดินีได้ ทำให้พระองค์สามารถดำรงพระราชอิสริยยศเป็นจักรพรรดินีจวบจนสิ้นรัชศกเฉิงฮว่าได้อย่างราบรื่น

พระเกียรติยศ[แก้]

พระราชอิสริยยศ[แก้]

พระองค์ทรงได้รับการสถาปนาและเฉลิมพระนามาภิไธย ดังนี้

  • ค.ศ.1440 หรือ ค.ศ.1450 :
    • นางหวัง (王)
  • รัชศกเทียนชุ่นปีที่ 8 (ค.ศ. 1464) :
    • เฟย (妃)
    • หวงโฮ่ว (皇后)
  • รัชศกเฉิงฮว่าปีที่ 23 (ค.ศ. 1487) :
    • หวงไท่โฮ่ว (皇太后)
  • รัชศกเจิ้งเต๋อปีที่ 5 (ค.ศ. 1510) :
    • ฉือเชิ่งคังโซ่วไท่หวงไท่โฮ่ว
      (慈圣康寿太皇太后)
  • รัชศกเจิ้งเต๋อปีที่ 13 (ค.ศ. 1518) :
    • เซี่ยวเจินจวงอี้กงจิ้งเหรินฉือชินเทียนฝู่เชิ่งฉุนหวงโฮ่ว
      (孝貞莊懿恭靖仁慈欽天輔聖純皇后)

ข้อมูลอ้างอิง[แก้]

  • 《罪惟录》 尝视上疾勤,上曰:“皇后,吾慢女多矣”。后退,再往,寿安却之,曰:“上不耐生人,勿数至。”后亦无惙色。
ก่อนหน้า จักรพรรดินีเซี่ยวเจินฉุน ถัดไป
จักรพรรดินีอู๋ จักรพรรดินีจีน
(ราชวงศ์หมิง)

จักรพรรดินีเซี่ยวคังจิ้ง