ธงชาติเอกวาดอร์
.svg) | |
| สเปน: "La Tricolor" | |
| การใช้ | ธงราชการ ธงกองทัพ ธงราชการ และ ธงนาวี |
|---|---|
| สัดส่วนธง | 1:2 |
| ประกาศใช้ | 26 กันยายน พ.ศ. 2403 สัดส่วนปัจจุบัน พฤศจิกายน พ.ศ. 2552 |
| ลักษณะ | ธงสามสีสามแถบแนวนอนสีเหลือง-น้ำเงิน-แดง มีรูปตราแผ่นดินที่กลางธง แถบเหลืองกว้างเป็นสองเท่าของแถบสีอื่น |
 | |
| การใช้ | ธงพลเรือน และ ธงเรือพลเรือน |
| สัดส่วนธง | 2:3 |
| ลักษณะ | ธงชาติเอกวาดอร์ ไม่มีรูปตราแผ่นดิน |
 | |
| การใช้ | ธงราชการ |
| สัดส่วนธง | 2:3 |
| ลักษณะ | ธงชาติเอกวาดอร์ กลางธงมีรูปดาวห้าแฉกสีขาวจำนวน 22 ดวง เรียงเป็นวงกลม |
 | |
| การใช้ | ธงกองทัพ |
| สัดส่วนธง | 1:1 |
| ลักษณะ | ธงชาติเอกวาดอร์แบบสี่เหลี่ยมจัตุรัส |
ธงชาติเอกวาดอร์เป็นธงแถบสีแนวนอนซึ่งประกอบด้วยสีเหลือง สีน้ำเงิน และสีแดง (แถบสีเหลืองนั้นกว้างเป็นสองเท่าของแถบสีอื่น) อันได้รับการยอมรับฐานะอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 26 กันยายน ค.ศ. 1860 ลักษณะของธงดังกล่าวคล้ายคลึงกับธงชาติของโคลอมเบียและเวเนซุเอลา ซึ่งล้วนเคยเป็นดินแดนส่วนหนึ่งของแกรนโคลอมเบียในอดีต ธงของทั้งสามชาตินี้ล้วนมีต้นแบบมาจากธงซึ่งออกแบบโดยฟรันซิสโก เด มิรันดา นายพลทหารชาวเอกวาดอร์ ซึ่งธงดังกล่าวนี้ได้เริ่มใช้ก่อนที่ประเทศเวเนซุเอลาในปี ค.ศ. 1811 และ แกรนโคลอมเบียในช่วงเวลาต่อมาโดยมีการดัดแปลงลักษณะบางประการ
รายละเอียด[แก้]
การออกแบบ[แก้]
.svg)
มิรันดาได้ระบุเหตุผลที่เขาเลือกสีทั้งสามลงในธงของเขาว่ามีที่มาจากทฤษฎีแม่สีของโยฮันน์ โวล์ฟกัง ฟอน เกอเธอ ในจดหมายฉบับหนึ่งที่เขามีไปยังเคาท์ ซีโมน โรมาโนวิช โวรอนซอฟฟ์ (Count Simon Romanovich Woronzoff) ในปี ค.ศ. 1792 เขาได้บรรยายถึงบทสนทนากลางดึกคืนหนึ่งของตนเองเกับเกอเธอในงานเลี้ยงที่เมื่องไวมาร์ ประเทศเยอรมนี ระหว่างฤดูหนาวของปี ค.ศ. 1785 ด้วยความจับใจถึงการบรรยายของมิรันดาถึงเรื่องราวความกล้าของเขาในสงครามการปฏิวัติอเมริกา และการเดินทางไปทั่วทวีปอเมริกาและยุโรป เกอเธอจึงเอ่ยกับมิรันดาว่า "โชคชะตาของท่านคือการสร้างสถานที่ซึ่งแม่สีทั้งหลายจะไม่ถูกบิดเบือนในแผ่นดินของท่านเอง" ("Your destiny is to create in your land a place where primary colours are not distorted.”) จากนั้นเกอเธอจึงได้อธิบายเพิ่มเติมแก่มิรันดา ดังความที่เขาได้เล่าไว้ในจดหมายดังนี้
| “ | เริ่มแรกเขาได้อธิบายถึงวิธีการที่ม่านตาแปรสภาพแสงให้กลายเป็นแม่สีสามสี...จากนั้นเขาจึงพิสูจน์ให้ข้าพเจ้าทราบว่า เพราะเหตุใดสีเหลืองจึงเป็นสีที่อบอุ่น สง่างาม และใกล้เคียงกับสีขาวมากที่สุด เพราะเหตุใดสีฟ้า (สีน้ำเงิน) จึงให้ความรู้สึกที่ผสมผสานระหว่างความตื่นเต้นและความสงบ และก่อระยะห่างที่ทำให้เงาปรากฏเด่นชัด และเพราะเหตุใดสีแดงจึงเป็นการยกระดับขึ้นมาจากสีเหลืองกับสีน้ำเงิน การสังเคราะห์สี และการที่แสงจางหายไปในเงามืด[1] | ” |
สีธง[แก้]
สีของธงชาติเอกวาดอร์ในยุคใหม่มีพัฒนาการสืบเนื่องมาจากสีของธงชาติกรันโคลอมเบีย ซึ่งครอบคลุมดินแดนของประเทศเอกวาดอร์ โคลอมเบีย และเวเนซุเอลาในปัจจุบัน แต่ละสีมีนัยความหมายดังนี้
- สีเหลือง: ความมั่งคั่งในทรัพยากรแร่ธาตุใต้แผ่นดินและการเกษตร และทรัพยากรธรรมชาติอื่นๆ ที่มีอยู่อย่างมหาศาล.
- สีน้ำเงิน: มหาสมุทร และ ท้องฟ้าอันใสกระจ่างของเอกวาดอร์.
- สีแดง: เลือดของเหล่าวีรบุรุษผู้ยอมพลีชีพเพื่อแผ่นดินปิตุภูมิและอิสรภาพ.
 โทนสี |
เหลือง | น้ำเงิน | แดง |
|---|---|---|---|
| RGB | 255-221-0 | 3-78-162 | 237-28-36 |
| HEX | #FFDD00 | #034EA2 | #ED1C24 |
| CMYK | 0-13-100-0 | 98-52-0-36 | 0-88-85-7 |
ตราแผ่นดิน[แก้]
ที่ใจกลางธงชาติของเอกวาดอร์มีรูปตราแผ่นดินประดับอยู่ ซึ่งมีความหมายโดยย่อดังนี้
- นกแร้ง : อำนาจและความกล้าหาญ
- ภูมิประเทศ : แสดงภาพภูมิประเทศของภูเขาไฟชิมโบราโซ (Chimborazo) และ แม่น้ำกวายาส (Guayas River)
- เรือ : สัญลักษณ์แทนเรือรบกวายาส (Guayas) ซึ่งเป็นเรือรบลำสำคัญในประวัติศาสตร์แห่งกองทัพเรือเอกวาดอร์
- ดวงอาทิตย์ : มรดกแห่งวัฒนธรรมเอกกวาดอร์ในยุคก่อนโคลอมบัส (Pre-Columbian era)
- ผังจักรราศี : เหตุการณ์การปฏิวัติเดือนมีนาคมของเอกวาดอร์ ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 6 มีนาคม ค.ศ. 1845
- ใบปาล์มและใบรอเรล : สันติภาพและความสง่างาม
คำปฏิญาณ และ เพลงสรรเสริญธง[แก้]
นักเรียน และ นักเรียนนายร้อย จะมีพิธีการสำคัญในการ"กล่าวคำปฏิญาณสาบานธง" ("Juramento a la Bandera"). พิธีดังกล่าวจัดในวันหยุดสำคัญของชาติ หรือ พิธีสำเร็จการศึกษา.[2] โดยมีการร้อง"เพลงสรรเสริญธงชาติ" ("Himno a la Bandera") ภายหลังจากการ"กล่าวคำปฏิญาณสาบานธง" หรือ ก่อนการปลดระวางธงผืนเดิมที่อายุการใช้งานยาวนาน.[3]
ประวัติ[แก้]
หลังจากดินแดนเอกวาดอร์ถูกพิชิตโดยเซบาสเตียน เดอ เบนัลกาซาร์ (Sebastián de Benalcázar) สัญลักษณ์ของจักรวรรดิสเปนได้โบกสะบัดเหนือเมืองกีโตที่เพิ่งก่อตั้งใหม่[4]
การเรียกร้องเอกราชครั้งแรกจากราชอาณาจักรสเปนเมื่อวันที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2352 ธงสีแดงล้วนถูกชูขึ้นโดยผู้ก่อการ[5] ขบวนการเอกราชพ่ายแพ้ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2355 โดยการปราบปรามของนายทหารชาวสเปน ฆวน ซามาโน (Juan Sámano) ในวันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2363 ธงใหม่สีน้ำเงินและสีขาว ห้าแถบแนวนอนสลับลายและดาวสีขาวสามดวงในแถบกลางถูกเชิญขึ้นเป็นครั้งแรก[4] ดาวทั้งสามเป็นตัวแทนของสามเมืองในเอกวาดอร์ กัวยากิล (Guayaquil), ปอร์โตบิเอโฆ (Portoviejo) และ มาชาลา (Machala)[5] ธงนี้ถูกนำมาใช้ในภายหลังโดยจังหวัด กัวยัส (Guayas)
กาเบรียล การ์เซีย โมเรโน (Gabriel García Moreno) ขณะอยู่ในอำนาจหลังการต่อสู้ศึกกวายากิล เป็นเวลาสองวัน ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2403 ได้นำธงสามแถบ สีเหลือง, น้ำเงิน และแดงกลับมาใช้ ทำให้ทุกวันที่ 26 กันยายนกำหนดให้เป็นวันธงชาติ เรียกว่า ดีอา เดอ ลา บันเดรา (สเปน: Día de la Bandera)[4][6] ก่อนหน้านี้มีการใช้ธงสีขาวน้ำเงินและขาวในแนวตั้ง ในแถบกลางสีฟ้ามีดาวสีขาววางเพื่อแสดงจำนวนจังหวัดในเอกวาดอร์ ยอดรวมดาวสูงสุดคือเจ็ดดวงก่อนที่ธงนี้จะถูกยกเลิก[5] ในพ.ศ. 2443 มีการประกาศธงที่เป็นมาตรฐานแห่งชาติ ได้มีการนำตราแผ่นดินเพิ่มลงบนธงชาติสำหรับธงของหน่วยงานราชการ ส่วนธงสีพื้นสงวนไว้สำหรับใช้ในกิจการค้าทางทะเล[7]
| ราชอาณาจักรกรานาดาใหม่ | |||
|---|---|---|---|
| เขตอุปราชแห่งนิวสเปน | ค.ศ. 1534 – 1820 | 
|
ธงกางเขนแห่งเบอร์กันดีของกองทัพจักรวรรดิสเปน |
| ขบวนการการปฏิวัติกีโต (Quiteñan Revolution) |
ค.ศ. 1809 – 1812 | 
|
เป็นธงกากบาทเบอร์กันดีสีขาวบนธงพื้นแดง ธงผืนนี้ใช้ในการลุกฮือต่อต้านการปกครองขอสเปน เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม ค.ศ. 1809 จนถึง ค.ศ. 1812 |
| จังหวัดอิสระกวายากิล | |||
| ธงผืนที่ 1 |
ค.ศ. 1820 – 1822 | .svg)
|
ธงแถบแนวนอนสีฟ้า-ขาว ขนาดเท่ากัน 5 แถบ ที่กลางแถบมีดาวสีขาวห้าแฉกสามดวง. ต่อมาได้ใช้เป็นธงประจำจังหวัดกวายา ธงผืนนี้โบกสะบัดครั้งแรกในการประกาศอิสรภาพเมื่อวันที่ 9 ตุลาคม ค.ศ. 1820. |
| ธงผืนที่ 2 | ค.ศ. 1822 | .svg)
|
เปลี่ยนแบบธงอย่างเป็นทางการวันที่ 2 มิถุนายน ค.ศ. 1822: "มีลักษณะเป็นธงพื้นสีขาว มีดาวสีขาว 5 แฉก ตรงกลางสี่เหลี่ยมสีฟ้าที่ด้านบนคันธง" |
| รัฐชาติสมัยใหม่ | |||
| ธงชาติผืนที่ 3 | ค.ศ. 1822 – 1830 | 
|
เอกวาดอร์ได้เข้าเป็นส่วนหนึ่งของกรันโคลอมเบีย และได้ใช้ธงชาติกรันโคลอมเบีย หลังจากนั้นอีก 8 ปี ในปี ค.ศ. 1830, เอกวาดอร์ได้แยกตัวออกจากสหภาพ โดยธงสามสีของเอกวาดอร์ ใช้มาจนถึง ค.ศ. 1845 |
| ธงชาติผืนที่ 4 | ค.ศ. 1830 – 1835 | .svg)
|
ธงรัฐเอกวาดอร์ ประกาศใช้อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน ค.ศ. 1830. |
| ธงชาติผืนที่ 5 | ค.ศ. 1835 – 1845 | .svg)
|
ธงชาติเอกวาดอร์ผืนแรก อย่างเป็นทางการหลังแยกตัวออกจากสหภาพมหาโคลอมเบีย |
| ระหว่างการปฏิวัติมาร์คริสต์ | |||
| ธงชาติผืนที่ 6 | ค.ศ. 1845 | .svg)
|
ระหว่างปี พ.ศ. 2388 ได้เกิดเหตุการณ์ปฏิวัติมาร์คริสต์ ได้เปลี่ยนแบบธงชาติเป็นธงแถบแนวตั้งสามแถบ สีฟ้า-ขาว-ฟ้า, ตรงกลางธงมีดาวสีขาวห้าแฉกสามดวง เรียงเป็นสามเหลี่ยมuring the 1845 Marcist Revolution the pale blue and white colours return, but as a vertical tricolour of white, blue, white, with three white stars in the central stripe. |
| ธงชาติผืนที่ 7 | ค.ศ. 1845 – 1860 | .svg)
|
ข้อตกลงแห่งเควนซาได้รับการรับรองเมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2388 ซึ่งได้มีการแก้ไขแบบธงชาติ โดยเพิ่มดาวสีขาวห้าแฉกบนธง จาก 3 ดวงเป็น 7 ดวง "ซึ่งดาวบนธงทั้งเจ็ด หมายถึง เจ็ดจังหวัดที่รวมเป็นสาธารณรัฐเอกวาดอร์".[8] |
| ธงชาติผืนที่ 8 (ไม่เป็นทางการ) |
ค.ศ. 1858–1860 | 
|
ได้มีการแก้ไขแบบธงชาติ โดยเพิ่มดาวสีขาวห้าแฉกบนธง จาก 7 ดวงเป็น 9 ดวง |
| ธงชาติผืนที่ 9 | ค.ศ. 1860–1900 |
|
กาเบรียล การ์เซีย โมเรโน เป็นผู้ทรงอำนาจในช่วง 2 วัน หลังจากศึกกวายากิล, ได้นำธงสามสีของกรันโคลัมเบียกลับมาใช้อีกครั้งเมื่อวันที่ 26 กันยายน ค.ศ. 1860 สำหรับใช้เป็นธงพลเรือน และ ธงเรือราษฎร์ รวมถึงใช้เป็นธงสำหรับประดับตกแต่ง |
| ธงชาติผืนที่ 10 | ตั้งแต่ ค.ศ. 1900 สัดส่วนปัจจุบัน ตั้งแต่ พฤศจิกายน ค.ศ. 2009 |
|
ตั้งแต่วันที่ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2443 ได้มีการแก้ไขแบบธงชาติสำหรับหน่วยงานราชการ และ กองทัพ ได้มีการนำตราแผ่นดินที่กลางธง (สัดส่วน 1:2) ส่วนของธงเรือราชการ และ ธงนาวี (สัดส่วน 2:3) |
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Ricardo Silva Romero (2004-07-30). "1". ใน Serpa Erazo, Jorge (บ.ก.). La Bandera del Mundo. Pañol de la Historia, Part 1. ISSN 1900-3447. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-08-12. สืบค้นเมื่อ 2008-12-02.
- ↑ "Tradiciones Militares — Juramento a la Bandera" (ภาษาสเปน). กระทรวงกลาโหมเอกวาดอร์. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-15. สืบค้นเมื่อ 2010-07-28.
- ↑ "Tradiciones Militares — Incineración de la Bandera" (ภาษาสเปน). Ministry of National Defense of Ecuador. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 April 2009. สืบค้นเมื่อ 28 July 2010.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 Alfredo Andaluz Prado, José (26 September 2007). "Historia de nuestra bandera". Diario Correo (ภาษาสเปน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 August 2008. สืบค้นเมื่อ 28 July 2010.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 Regulations of Protocol and Military Ceremonies (ภาษาสเปน). Ministry of National Defense, Armed Forces of Ecuador. 2006. p. 28.
- ↑ "Ecuadorian community in New York celebrates the National Flag Day". Ministry of Foreign Affairs and Human Mobility. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-06-14. สืบค้นเมื่อ 24 September 2018.
- ↑ Decree of 5 December 1900
- ↑ Volker Preuß. "Flaggen del Ekuador 1845–1860" (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 28 April 2003.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- ธงชาติเอกวาดอร์ ที่ Flags of the World (อังกฤษ)
- Patriotic Symbols of Ecuador เก็บถาวร 2006-08-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ประวัติธงชาติเอกวาดอร์ - Ecuadorian historian's Webpage
- ประวัติธงชาติเอกวาดอร์อย่างสังเขป
 | บทความธงขององค์กรหรือรัฐนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |